Εκεί ανάμεσα στα λαχανικά που καλλιεργούνται με μεράκι και τις ντομάτες που τροφοδοτούν το εστιατόριο του ξενοδοχείου, τις κότες ελευθέρας βοσκής που δίνουν τα πεντανόστιμα αυγά τους για το πρωινό, τα περιποιημένα φυτά και τα όμορφα δένδρα, είχα την ευκαιρία να συναντήσω τον Θοδωρή Αγιοστρατίτη, υπεύθυνο για την λειτουργία του ξενοδοχείου από το 2005.

Το ξενοδοχείο ήδη από την ιστορία του φαινόταν πως θα κατέληγε να αναδειχθεί ανάμεσα στα καλύτερα boutique καταλύματα της Αθήνας στην ήρεμη και παράλληλα ζωντανή περιοχή της Βουλιαγμένης, αφού μοιάζει να έχει φτιάχθεί σε έναν δικό του κόσμο χαλάρωσης και πολυτέλειας που δεν “φωνάζει”, αλλά αντίθετα προσκαλεί όλους να γνωρίσουν την αυθεντική φιλοξενία: Πριν από 55 χρόνια ο διορατικός ιατρός Γιάγκος Σταυρίδης, αναγνωρίζοντας την φυσική ομορφιά της Αθηναϊκής Ριβιέρας έδωσε πνοή στο όραμά του κατασκευάζοντας το "MARGI House", ένα συγκρότημα 18 πολυτελών διαμερισμάτων μέσα στο πευκόφυτο δάσος της Βουλιαγμένης. 

Εμπνευσμένο από τις δύο λατρευτές του κόρες, Μαρία και Τζίνα (εξ ου και Mar-Gi), υπήρξε σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής: "Ένα επίτευγμα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας που τιμά τον ελληνικό τουρισμό», και σύντομα έγινε πόλος έλξης για την καλή κοινωνία της Αθήνας."

Σήμερα το The Margi αριθμεί 90 ξεχωριστά δωμάτια σε έναν χώρο βουτηγμένο στο πράσινο και μια ανάσα από την θάλασσα, αποκλεισμένο από οτιδήποτε θορυβώδες και ενοχλητικό!

Αυτό που ξεχώρισα από την συζήτηση με τον Θοδωρή Αγιοστρατίτη ήταν το ουσιαστικό πάθος που έχει για τη δουλειά του και το ειλικρινές του ενδιαφέρον για την ποιοτική προσφορά υπηρεσιών στους ενοίκους του ξενοδοχείου. Φαίνεται πραγματικά ότι αγαπάει πολύ αυτό που κάνει και δεν είναι απλώς μια δουλειά. 

Ας δούμε, όμως, τώρα τι μας είπε ο ίδιος σε αυτήν την πολύ όμορφη συζήτηση που είχαμε: 

-Ποιό είναι το καθημερινό σου πρόγραμμα ξεκινώντας την ημέρα;

-Η ημέρα μου ξεκινά γύρω στις 9πμ με ένα καθημερινό tour στο ξενοδοχείο, ώστε να έχω μια συνολική εποπτεία του χώρου και της επιχείρησης. Ξεκινάω από τα πίσω μέρη του ξενοδοχείου, τις κουζίνες, τις αποθήκες, το τμήμα του F&B κτλ, και συνεχίζω μετά γύρω στις 11:00πμ για το καθημερινό operation meeting με τους επικεφαλής του κάθε τμήματος, ώστε να είμαστε όλοι ενημερωμένοι και για όλα τα θέματα. Στη συνέχεια, έχω πάντα μια συνάντηση με το τμήμα των κρατήσεων το τμήμα events και marketing με το οποία συζητάμε όλα τα τρεχοντα θέματα. Στη συνέχεια με την υποδιευθύντρια, η οποία είναι και υπεύθυνη και για το HR κομμάτι. Μέχρι τις 2μμ, λοιπόν, προςπαθώ να έχω τελειώσει με όλες μου τις συναντήσεις και από εκείνη την ώρα ασχολούμαι με το task της εβδομάδας ή του μήνα. Παραδείγματος χάρη, αυτό το διάστημα έχω επικεντρωθεί στο άνοιγμα της νέας μας πισίνας, η οποία αποτελούσε για εμάς ένα σημαντικό “όνειρο”, καθώς το ξενοδοχείο εξαπλώθηκε σε ένα ακόμα στρέμμα. Την επόμενη εβδομάδα θα ασχοληθώ πλήρως με τα Πασχαλινά events, καθώς θα είναι η πρωτη φορά που θα κάνουμε Πασχα στη φάρμα μας. Επίσης, θα ασχοληθώ μετο spa, το οποίο ανοίγει 15 Μαΐου, και αποτελεί για εμάς μια αναγκαιότητα, ώστε να προσφέρουμε στους πελάτες μας μια ακόμα υψηλή υπηρεσία. Αφού τελειώσουν όλα αυτά, πάντα μέσα στην ημέρα θα προσπαθήσω να κάνω έναν περίπατο στη Βουλιαγμένη με τον οικονομικό μας διευθυντή. Γενικά κοιτάζω να ακολουθώ ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, αλλά εννοείται πως σε ένα ξενοδοχείο δεν μπορούν τα πάντα να μπουν σε κουτάκι, αφού πάντα θα τύχουν και πολλά απρόοπτα.

-Ποιές στιγμές θεωρείς πως είσαι περισσότερο παραγωγικός;

-Γενικά θα έλεγα πως αφού τελειώσω όλες μου τις δουλείες και φτάσουμε προς το απόγευμα, χαλαρώνω και μπορώ να είμαι πιο δημιουργικός. Επίσης, πάντα από πριν το άνοιγμα της καλοκαιρινής σεζόν ή πριν από τα Χριστούγεννα είναι περίοδοι έντονης παραγωγικότητας.

-Πώς καταφέρνεις μέσα σε ένα τόσο δύσκολο πρόγραμμα να συνδυάσεις και την προσωπική σου ζωή;

-Καταρχάς, πραγματικά λατρεύω τη δουλειά μου. Για εμένα, δηλαδή, είναι χόμπυ και ευχαρίστηση. Σίγουρα κρατάω τα Σαββατοκύριακα για χαλάρωση ακόμα και μέσα στο ξενοδοχείο, όπου θα καλέσω φίλους για dinner.

-Πώς αντιμετωπίζεις το στρες κατά τη διάρκεια της ημέρας;

-Προσπαθώ να το χειριστώ και πολλές φορές το περπάτημα ή το κολύμπι με βοηθά. Επίσης, μέχρι πρόσφατα κοίταζα τα email μου όλη την ώρα σε βαθμό εξάρτησης. Τώρα, όμως, σε ένα βαθμό το έχω σταματήσει. Γενικά θέλω να τα “αντιμετωπίζω” όσο νωρίτερα γίνεται και συγκεκριμένες στιγμές μέσα στην ημέρα, ώστε να μην μου αποσπούν την προσοχή. Τα περισσότερα θέματα προσπαθώ να τα λύνω με κατ’ ιδίαν συναντήσεις. Γενικά, όμως, είναι μια δουλειά με πολύ άγχος, καθώς συνεχώς τυχαίνουν εξωγενή και τυχαία συμβάντα, καθώς έχω να συντονίσω 100 άτομα προσωπικό, 90 δωμάτια στο ξενοδοχείο, συνέδρια κτλ. Μην ξεχνάς πως είναι μια δουλειά 24/7!

-Ποιό είναι για εσένα το ιδανικό περιβάλλον εργασίας;

-Το πιο σημαντικό από όλα είναι να πηγαίνεις στη δουλειά και να είσαι χαρούμενος και το ίδιο περιβάλλον να έχεις δημιουργήσει και για τους συνεργάτες σου. Εάν καταφέρεις όλοι να ξυπνάνε και να θέλουν να έρθουν στο ξενοδοχείο, τότε αυτό δημιουργεί το ιδανικό κλίμα και το επιτυχημένο ομαδικό πνεύμα. Πιστεύω πολύ στο καλό κλίμα στη δουλειά και θεωρώ πως σιγά-σιγά το καταφέρνουμε αυτό. 

-Εάν έπρεπε να αλλάξεις τώρα κάτι στη δουλειά, τί θα ήταν αυτό;

-Δεν σταματάμε να αλλάζουμε. Η φιλοσοφία μου είναι η συνεχής μάθηση. Πιστεύω πολύ στην εξέλιξη και μου αρέσει να δουλεύω με ανθρώπους που θέλουν να εξελίσσονται ανεξάρτητα από το εάν είναι 20, 30, 50 ή 60 ετών! 

-Ποιά είναι η πρώτη αξία και προτεραιότητα για εσένα και την δουλειά σου;

-Με διαφορά η δικαιοσύνη. Θέλω να είμαι δίκαιος και αυτά που λέω να γίνονται πράξη. Δεν μου αρέσει να λέω κάτι και να μην το τηρώ. Προτιμώ να σου πω κάτι που δεν θα σου αρέσει, παρά να σου υποσχεθώ κάτι απατηλό. 

-Ποιό είναι το όνειρό σου για το μέλλον;

-Με ενδιαφέρει ό,τι κάνω να το κάνω καλά και με αργά αλλά σταθερά βήματα. Παραδείγματος χάρη, πριν από 2 χρόνια πήραμε τη φάρμα αλλά δεν βιαστήκαμε να κάνουμε δεξιώσεις κτλ. Γενικά είμαστε συντηρητικοί στο πως επεκτεινόμαστε και ό,τι προχωράμε το έχουμε ψάξει πολύπλευρα. Παρόλα αυτά, είμαστε σε μια ηλικία και εγώ και ο αδερφός μου, ιδιαίτερα παραγωγική οπότε φυσικά δεν σταματάμε να ονειρεύομαστε, ακόμα και ένα δεύτερο Margi.

-Παρά την δύσκολη οικονομικά συγκυρία, εσείς πήρατε το ρίσκο να επεκταθείτε. Πώς συνέβη αυτό;

-Στα 55 χρόνια του The Margi δεν υπήρξε ούτε μία χρονιά που να μην έγινε κάποια ανακαίνιση. Δεν υπήρξε ούτε μία χρονιά που να μην ξαναεπενδύσαμε στην επιχείρηση, γιατί είναι μια δουλειά που εάν την αφήσεις, θα σε αφήσει όχι απλά γρήγορα, αλλά στο δευτερόλεπτο! Πρόκειται για έναν ζωντανό οργανισμό, και έτσι το έβλεπε και ο παππούς μου εξ αρχής της λειτουργίας μας πριν από τόσες δεκαετίες.