1. Με λίγα λόγια πώς θα συστήνατε αυτό το έργο στους θεατές;

Καβαλιέρου: Το έργο ξεκινά με πέντε ξένους ανθρώπους κλεισμένους σε ένα δωμάτιο. Δεν ξέρουν τι κάνουν εκεί ούτε και που βρίσκονται. Σιγά σιγά με την βοήθεια μιας φωνής που τους μιλάει ξετιλύγουν το νήμα. Είναι μια κωμωδία που εμπλέκει πέντες διαφορετικούς χαρακτήρες οι οποίοι θα πρέπει να συνεργαστούν για να ανακαλύψουν την αλήθεια.

2. Ποιά θα λέγατε ότι είναι η σύνδεση με το «σήμερα»; 

Καβαλιέρου: Η ακολουθία με την εποχή μας είναι η ανάγκη των νέων ανθρώπων (όπως και οι ήρωες του έργου είναι νέα παιδιά) να ζήσουν. Ο φόβος που υπάρχει για το μέλλον και από την άλλη η προσμονή για όλα τα πράγματα που θα ήθελες να κάνεις.

3. Τί σας συναρπάζει στο θέατρο ως «θεατής» και τι ως «ηθοποιός»;

Καβαλιέρου: Ως θεατής με συναρπάζει το αποτέλεσμα, και ως ηθοποιός η διαδικασία.

4. Κάθε σεζόν παρατηρούμε ένα αυξανόμενο ποσοστό νέων σκηνών και θεατρικών έργων, που περιμένει το κοινό να τα ανακαλύψει. Αυτό κατά τη γνώμη σας μετράει θετικά ή αρνητικά; Και επιπλέον, για τους θιάσους πόσο εύκολο είναι να αναδειχθούν μέσα σε αυτήν την ποικιλία θεαμάτων;

Καβαλιέρου: Πιστεύω ότι αν μια παράσταση είναι καλή θα ξεχωρίσει και θα αναδειχθεί σε οποιαδήποτε σκηνή μικρή ή μεγάλη. Οι παραστάσεις χαρακτηρίζουν ένα θέατρο, και όχι το αντίθετο. Μόνο θετικά μπορεί να μετράει η ανάγκη να κάνουμε κάτι δημιουργικό. Προσωπικά πιστεύω ότι υπάρχουν πολύ ωραίες νέες σκηνές και ομάδες που δουλεύουν με ειλικρίνεια και καλή πρόθεση. 

5. Τελειώνοντας θα ήθελα να μου πείτε μία πρόβλεψη για το «αύριο» της καλλιτεχνικής έκφρασης στη χώρα μας.

Καβαλιέρου: Εάν δεν υπάρξει βοήθεια από το κράτος θα είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει το επάγγελμα αυτό σαν επάγγελμα και όχι σαν χόμπι.