Πριν θεωρήσετε ότι απορρίπτω a priori οτιδήποτε, να διευκρυνίσω ότι είμαι υπέρμαχος του να φοράει ο καθένας ό,τι επιθυμεί (άσχετα με το εάν τον κολακεύει ή όχι, καθώς αυτό είναι μια άλλη μεγάλη συζήτηση), του να εκφράζεται όπως εκείνος νομίζει καλύτερα (άσχετα εάν συμφωνούμε ή όχι, καθώς για το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης έχει χυθεί πολύ αίμα στην ιστορία, και χύνεται ακόμα) -και επίσης μεγάλος fan και των 3 κυριών για διαφορετικούς λόγους, αλλά εξίσου σημαντικούς: από την φωνή της Beyonce, την επιχειρηματικότητα της Lopez και το social media "φαινόμενο" της Kim.

Η σύγχρονη αισθητική "αναγκάζει" τις γυναίκες να εμφανίζονται όλο και περισσότερο ημίγυμνες, ώστε ο άνδρας να παίρνει όλο και περισσότερο "νόμιμο" μάτι από την τεχνολογική "κλειδαρότρυπα", σαν ένα πιθήκι που τρέχει πίσω από μια ηλεκτρική μπανάνα.

Επίσης, δημιουργεί μια ψευδαίσθηση ότι όσο πιο πολλά βγάλει στη φόρα μια κοπέλα, τόσο πιο κοντά θα φτάσει στο όνειρό της: διασημότητα, χρήματα, φωτογραφήσεις. Εξ ου και τόσες κοπέλες ξεβρακώνονται στο facebook για μερικά like..

Αντίστοιχα, ο ηλιοκαμένος κάγκουρας με το ξεβαμμένο τσουλούφι και το μαγιώ τόσο χαμηλά ώστε να μετράμε ξεκάθαρα τους κοιλιακούς του, θα αναζητήσει μανιωδώς την πιο ξεβράκωτη ώστε να την εκθείασει με comments τύπου νεάτερνταλ, κι εκείνη θα νιώσει για μερικά δευτερόλεπτα Κιμ.

Μόνο που εκείνος δεν είναι ο Kanye...

Έτσι, "ψευτίζουμε" τον εαυτό μας συμμετέχοντας όλοι με τον τρόπο μας στο παιχνίδι της γύμνιας που δεν είναι πλέον σωματική, αλλά πνευματική γιατί δεν έχουμε κάτι άλλο να δείξουμε.

Βγάζοντας συνεχώς και περισσότερα στη φόρα, ψεύτικα βυζιά, σιλικονάτα χείλη, επιμηκύνσεις πέους, τί μας απομένει αληθινό; Ποιό ύφασμα του μέλλοντος θα επαρκέσει για να καλύψει την γύμνια μας;